صدق ولابد ان تصدق - كما رواها ابونا / يؤانس كمال
سيدة صعيدية جالها ورم خبيث فى صدرها اليمين ، فبدات تبكى بحرقة وتقول يا بابا كيرلس اشفع فيا ، طلبة البار تقتدر كثيرا فى فعلها انا طمعانة فى محبتك ياسيدنا ... وهى بتبكى غفلت وراحت فى النوم فجالها سيدنا البابا كيرلس بعمته وعكازه … وهى شايفة سيدنا بيقرب منها راحت صرخت البابا كيرلس … وصحيت من النوم ، قامت قعدت قالت لنفسها يظهر انى مستهلش بركتة وبدات تنده على البابا كيرلس
لما نامت تانى جالها البابا كيرلس وقالها عايزة ايه ؟ دوشتينا بقى … قالت له انا تعبانة .
قالها ما انا جتلك المرة اللى فاتت وزعقتى وصحيتى قالت له معلش يا سيدنا انا عندى ورم وتعبانة وانت عارف يا سيدنا. قالها خلاص يا بنتى معندكيش حاجة ورينى كده
فبتحكى وتقول ان سيدنا كان معاه زى سرنجة كده ، راح ضربها فى صدرى وطلع الصديد الموجود وحطه فى طبق جنبى على الكومدينو وكانت الاشعة والتحاليل جنبها راح اخدهم وكتب عليهم كلمتين ( لا يوجد شىء تحت السماء يقدر أن يكدرنى أو يزعجنى لأنى محتمى فى ذلك الحصن الحصين داخل الملجأ الامين مطمئن فى أحضان المراحم ، حائز على ينبوع التعزية )
ومضى باسمه البابا كيرلس بالقبطى والعربى
ولما صحيت من النوم لقيت السرنجة والصديد اللى طلعه وامضاءه على ظرف الاشعة وشفيت تماما
No comments:
Post a Comment